Hej!

No i powiedzcie mi, kiedy ostatnie miesiące tak zleciały? Dopiero co był październik, a już mamy Nowy Rok. Mam nadzieję, że powitaliście go w szampańskich nastrojach (ja toasty wznosiłam jedynie bezalkoholowym winem :)). U nas będzie to rok wyzwań - w końcu pierwsze dziecko na pokładzie, więc nie może być inaczej. I już mogę Wam zdradzić, że będzie to SYN!

 Hej!

Dzieje się obecnie bardzo dużo w naszym życiu. Nawet nie wiecie, jak się cieszę, że po takim czasie od ostatniej publikacji mogę wrócić do Was z taką radosną wiadomością - wraz z moim partnerem spodziewamy się dziecka! To 16. tydzień, koncówka czwartego miesiąca - także pooowolutku zbliżamy się do połowy. Nie wiem, kiedy to tak szybko zleciało, ale nie możemy się już doczekać, kiedy maluch przyjdzie na świat. O tym, że jestem w ciąży, dowiedziałam się praktycznie na początku, bo test (a właściwie kilka testów, dla pewności 😀) zrobiłam w okolicy dnia spodziewanej miesiączki - 2 dni później byłam już u ginekologa, który potwierdził błogosławiony stan. Jestem bardzo szczęśliwa, że taki mały promyczek niedługo rozświetli nasze codzienne życie. 

 Hej!

Długo mnie nie było - to była chyba najdłuższa przerwa od pisania tutaj, bo ostatni post był w kwietniu... Czas ucieka mi przez palce. Ostatni rok był dla mnie bardzo intensywny, działo się dużo (nie zawsze dobrych) rzeczy - ale koniec końców, wszystko się poukładało i myślę teraz tylko optymistycznie. Po lipcowym wypadku z pogryzieniem ręki nie została nawet blizna, choć ruchomość kciuka jest wciąż ograniczona (i chyba muszę sie do tego przyzwyczaić - na szczęście w zyciu codziennym aż tak tego nie odczuwam). W nowym roku chciałabym ponownie ruszyć bardziej z blogiem, (w miarę możliwości czasowych) - jesli to tu napiszę, to łatwiej będzie mi się zmotywować :) 

Teraz najbardziej absorbuje mnie praca, ale też w międzyczasie przygotowuję się do Świąt. Prezenty już kupione, spakowane i czekają na Wigilię. Choinka ubrana, zakupy poczynione, pierogi ulepione - po prostu w spokoju oczekuję na Święta. W tym   roku napadało już sporo śniegu i chociaż już dawno stopniał, to skorzystałam z niego ile się dało (udało nam się nawet dwa razy zrobić kulig :)). Nie wiem jak Wy, ale ja mimo, że jestem raczej ciepłolubna, to po prostu kocham zimę i śnieg. Zostawiam Was z kilkoma zimowymi zdjęciami, które niezmiennie od 11 lat prowadzenia mojego bloga zrobił mi mój niezastąpiony Tata. 

Hej!

I znowu wcięło mi tutaj dwa miesiące. Jak to, dopiero była zima - a już prawie maj? Duża ilość pracy sprawia, że dni uciekają mi w zastraszającym tempie. Nie ukrywam, że cieszę się z tego powodu, bo za chwilę majówka i przyjeżdża do mnie siostra z rodzinką, a później już tylko krok do lata i dłuższego odpoczynku (w końcu). 

Wiosenny klimat sprawia, że korzystam ze słonecznej pogody, gdy tylko taki ładniejszy dzień się pojawi i gdy mam troszkę czasu. Te zdjęcia zrobiłam kilka dni temu - wiało jak nie wiem, co widać na zdjęciach. W ogóle strasznie się cieszę, że powoli można przerzucać się z kurtek na coś lżejszego - bo takie katanki jeansowe są ponadczasowe i uwielbiam je od zawsze, na zawsze. Pod kolor założyłam minimalistyczną koszulkę z serii vintage Suzuki, która moim zdaniem idealnie tu pasuje, jest uniwersalna dla każdego - nie tylko dla fanów motoryzacji :) takich koszulek, które można założyć do wszystkiego, nigdy za wiele - ta dodatkowo jest fajnie wytaliowana, więc nie czuję się w niej jak "w worku". Bardzo mi się podoba, materiał jest przyjazny dla skóry i po prostu jest mi w niej wygodnie.